Momčilo Moma Dimić (Beograd, Mirijevo 28.februar 1944 — Beograd 8. jun 2008), srpski književnik, pesnik, prevodilac, romansijer, putopisac, esejista, dramski pisac, filmski scenarista, dugogodišnji umetnički direktor Beogradskih međunarodnih susreta pisaca i član Udruženja književnika Srbije. Rođeni Mirijevac, na beogradskom Filozofskom fakultetu diplomirao je čuvene 1968, u vreme studentskih protesta. Još 1966. g. je napisao je svoj najčuveniji roman, „Živeo život Tola Manojlović“, pretočen u dramu koja je dve godine kasnije igrana i u Londonu, a potom je snimljen i TV film. Drama je u beogradskom Ateljeu 212 imala preko 400 predstava, sa Petrom Kraljem u glavnoj ulozi. Putovao je širom sveta (pominje se da je posetio 250 svetskih gradova) i sprijateljio se sa brojnim poznatim piscima: Ferenc Juhas, Tomas Transtremer, Vladimir Vojnovič, Bulat Okudžava, Eduard Limonov, Antonio Porpeta i drugima. Umro je posle kraće i teške bolesti i sahranjen u rodnom Mirijevu, o kojem je jednom prilikom rekao da „nije lošije od ne-znam-kakvih metropola”. Na Mominoj sahrani, pored drugih govornika i mnogih prisutnih prijatelja i poštovalaca, biranim rečima se oprostio od svog prijatelja i parohijana i prota Ratko P. Aksentić istakavši Momčilovu skromnost i ljubav prema Crkvi, veri i tradiciji svoga naroda. Dimić je zastupljen u mnogim domaćim i stranim antologijama srpske poezije i proze. Njegove knjige prevedene su na deset jezika. Dobitnik je brojnih domaćih i međunarodnih nagrada za književnost i prevodilaštvo. Objavio je oko 40 knjiga. Preveo je desetak knjiga sa švedskog jezika. Ovde navodimo neka od njegovih originalnih dela i prevoda.
mirijevo.co.rs
