Petar Kolendić (Dubrovnik, 17. septembar1882 — Beograd, 14. april 1969) bio je srpski istoričar književnosti i kulture i jedan od poznatijih predstavnika zajednice dubrovačkih Srba katolika.
Kao gimnazijalac se uključio u srbokatolički pokret, zastupajući tezu o srpstvu Dubrovnika, srpskom karakteru dubrovačke književnosti, jezika i celokupne dubrovačke kulturne baštine. Kao učenik Dubrovačke gimnazije 1901. vlastoručno je ispisivao jedini primjerak tajnog učeničkog (srpski usmjerenog) lista Poma, koji se potajno čitao među srpski usmjerenom dubrovačkom omladinom. Kad se ta to saznalo, bio je isključen iz redovne nastave.
Uspješno je vršio atribuciju rukopisa nekoliko dubrovačkih autora, od klasičnih autora poput Menčetića, Bobaljevića, Skvadrovića, Đurđevića pa sve do Marina Držića i zaboravljenih, anonimnih ili malo poznatih autora.
Studije slavistike i klasične filologije završio je u Beču, gde je i doktorirao 1908. godine. Kolendić je bio istaknuti filolog i predratni profesor jugoslovenske književnosti na Filozofskom fakultetu u Skoplju. U periodu 1941–1944. godine bio je na službi u Arhivu, a Glavni narodnooslobodilački odbor Srbije odredio ga je, 1944. godine, da preuzme rukovođenje i uređenje Arhiva. Na položaju upravnika ostao je do 1945, kada je prešao na dužnost profesora Beogradskog univerziteta.
wikipedia
